Wim Grandia (Alphen aan den Rijn, 1961) is een Nederlandse voorganger en voormalig medewerker van de Evangelische Omroep.

Grandia groeide op in een christelijk gezin en maakte op zijn zeventiende een keuze voor het christelijk geloof. In 1980 kwam hij bij de Evangelische Omroep te werken. Grandia was eindredacteur van de Ronduit-club, de jongerentak van de Evangelische Omroep; Ronduit Praise is een van zijn bedenksels. Grandia is zowel als aanbiddingsleider en als spreker hieraan verbonden geweest. Vanaf 1982 was hij ook betrokken bij de organisatie van de EO-Jongerendag. In die tijd was hij daar ook driemaal spreker.

In oktober 2006 kwam Grandia te werken als voorganger bij de Evangelische Gemeente Jozua in Dordrecht. Sinds juli 2014 is hij voorganger af en heeft sindsdien een eigen bureau waarmee hij kerken wil ondersteunen en advisiseren.

Grandia is een veelgevraagd spreker in kerken en op jeugdgroepen. Ook spreekt hij regelmatig op christelijke conferenties. In 2012 werd hij op het laatste moment voor de vierde keer gevraagd om op de EO-Jongerendag te spreken, nadat de geboekte spreker (Martin Brand) door een hartstilstand was getroffen.

Samen met zijn vrouw Gees Grandia-de Heer kreeg hij vijf kinderen. Zijn vrouw overleed op 4 april 2009 aan kanker. In het voorjaar van 2011 trouwde Grandia met Sonja Splinter.

Sinds september 2014 is Wim als interim gemeenteopbouwwerker verbonden aan Berea De Maten. 

Wim Grandia (Alphen aan den Rijn, 1961) is een Nederlandse voorganger en voormalig medewerker van de Evangelische Omroep.

Grandia groeide op in een christelijk gezin en maakte op zijn zeventiende een keuze voor het christelijk geloof. In 1980 kwam hij bij de Evangelische Omroep te werken. Grandia was eindredacteur van de Ronduit-club, de jongerentak van de Evangelische Omroep; Ronduit Praise is een van zijn bedenksels. Grandia is zowel als aanbiddingsleider en als spreker hieraan verbonden geweest. Vanaf 1982 was hij ook betrokken bij de organisatie van de EO-Jongerendag. In die tijd was hij daar ook driemaal spreker.

In oktober 2006 kwam Grandia te werken als voorganger bij de Evangelische Gemeente Jozua in Dordrecht. Sinds juli 2014 is hij voorganger af en heeft sindsdien een eigen bureau waarmee hij kerken wil ondersteunen en advisiseren.

Grandia is een veelgevraagd spreker in kerken en op jeugdgroepen. Ook spreekt hij regelmatig op christelijke conferenties. In 2012 werd hij op het laatste moment voor de vierde keer gevraagd om op de EO-Jongerendag te spreken, nadat de geboekte spreker (Martin Brand) door een hartstilstand was getroffen.

Samen met zijn vrouw Gees Grandia-de Heer kreeg hij vijf kinderen. Zijn vrouw overleed op 4 april 2009 aan kanker. In het voorjaar van 2011 trouwde Grandia met Sonja Splinter.

Sinds september 2014 is Wim als interim gemeenteopbouwwerker verbonden aan Berea De Maten. 

Marius Lodewijk Otto de Bruijne (Drachten, 27 juni 1949) is een Nederlandse evangelicale presentator, spreker en kunstenaar. De Bruijne leverde een belangrijke bijdrage aan de bewustwording van de problemen rond ontwikkelingssamenwerking in evangelicale kring.

Biografie
De Bruijne groeide op binnen de Gereformeerde Kerken in Nederland, als zoon van een predikant en cursiefjesschrijver voor Trouw. Hij besloot rond zijn twintigste over te stappen naar een evangelische gemeente.

Hij was godsdienstleraar en werkte aan het einde van de jaren zeventig voor de hulporganisatie Tear. In deze tijd was hij ook redacteur van het evangelicale tijdschrift Reveil en voorzitter van het Evangelisch Maatschappelijk Beraad. In 1984 verhuisde hij met zijn gezin naar Kenia. Vanuit de hoofdstad Nairobi werkte hij voor de Afrikaanse Evangelische Alliantie. Later zou hij de Afrikaanse kerken vertegenwoordigen in Europa.

In de periode van 1994 tot 2003 maakte hij diverse programma's voor de Evangelische Omroep, zoals Otto in Afrika, Otto op zoek en Omega. De Bruijne is een veelgevraagd spreker in evangelische kringen. Zo heeft hij diverse keren gesproken tijdens de Pinksterconferentie van Opwekking. Daarnaast maakt hij theater en heeft hij verschillende boeken geschreven.

In juni 2006 werd De Bruijne na een routine-operatie in slaap gehouden vanwege complicaties na de operatie. Hij verbleef geruime tijd op de intensive care en was rolstoelgebonden. Tijdens die slaapperiode had hij een visioen waarin hij verschillende engelen bij zijn bed zag staan.[1] In de afgelopen jaren heeft hij verschillende boekjes geschreven onder de naam 'Ottografiën'.

Samen met de Amsterdamse theoloog Karin Timmerman en de protestantse voorganger Peter Pit deed De Bruijne onderzoek naar de kerkverlating van evangelische christenen. In april 2009 verscheen het boek Ooit evangelisch. Daarin laten zij zien dat ook onder evangelischen (forse) kerkverlating plaatsvindt en wat de beweegredenen daarvoor zijn.[2] Het vervolg daarop is De Kerk is dood, leve de Koning, over de toekomst van de kerk.

In 2011 kwam hij met het project de Canvas Kapel, waarin hij 54 van zijn schilderijen verwerkte op 2,50 m hoge PVC-panelen in de vorm van een (mobiele) kruiskapel.

Bron: Wikipedia